ویژگی‌های مبتلایان به انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه در مراجعان به بیمارستان فارابی طی سال‌های 82-1381

چکیده هدف: تعیین ویژگی‌های اپیدمیولوژیک و سبب‌شناختی بیماران مبتلا به انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه در مراجعه‌کنندگان به بیمارستان فارابی تهران طی سال‌های 82-1381. روش پژوهش: همه بیماران مبتلا به انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه که طی دوره زمانی مورد مطالعه به اورژانس بیمارستان فارابی مراجعه نمودند، وارد مطالعه شدند.  برای همه بیماران، درمان‌های معمول انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه انجام شد. همه بیماران جهت مشاوره قلب فرستاده شدند و برای برخی با نظر متخصص قلب، اکوی قلب یا داپلر کاروتید انجام شد. همه بیماران به مدت سه ماه از نظر نورگ‌زایی (نوواسکولاریزیشن) پی‌گیری شدند. یافته‌ها: در این مدت 36 بیمار مبتلا به انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه به اورژانس مراجعه کردند که در 6 مورد (7/16 درصد)  سرخرگ سیلیورتینال باز بود و از مطالعه خارج شدند. سن بیماران بین 18 تا 80 سال و میانگین سنی آن‌ها 7/15±3/56 سال بود. زمان مراجعه بیماران بین 4 تا 48 ساعت و به طور میانگین 8±20 ساعت بعد از شروع علایم بود. فراوانی نورگ‌زایی عنبیه (NVI) در این مطالعه 7/6 درصد بود. فراوانی فشار خون بالا و دیابت در این بیماران به ترتیب 7/36 و 7/16 درصد بود. نتیجه‌‌گیری: پایین بودن میانگین سنی بیماران مطالعه حاضر نسبت به مطالعات کشورهای غربی شاید به علت طول عمر بیش‌تر در کشورهای غربی و در نتیجه میانگین سنی بالاتر بیماری‌های وابسته به آترواسکلروز در آن جوامع و یا به علت پایین آمدن سن آترواسکلروز در کشور ما باشد. فراوانی فشار خون بالا و دیابت نیز در بیماران مبتلا به انسداد سرخرگ مرکزی شبکیه در مطالعه ما بالاتر از سایر مطالعات بوده است که اثبات بالا بودن این فراوانی در بیماران کشور ما، نیاز به انجام مطالعات وسیع‌تری دارد.کم‌تر بودن درصد NVI در این مطالعه با توجه به بررسی بیمارانی که به اورژانس مراجعه کرده‌اند و احتمالاً زمان مراجعه زودتری دارند، قابل انتظار می‌باشد. البته این مساله می‌تواند ناشی از ویژگی‌های خاص این بیماری در کشور ما نیز باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 3: 281-276.